Evvela belirteyim ki `Tek kurşun` atmadan 90 bin askeri şehit verdiğimiz günlerden bu günlere geldiğimiz için, çok mutlu ve gururluyum!
Ne kadar övünsek azdır!
Şöyle ki...
Bir önceki yazımda `bebek katilleri barış istiyor` başlığı atmıştım...
Ve...
Şunları yazmıştım.
Türk askeri, bugün milletinin geleceği için manevra kuvvetinin çok çok altında bir harekata çıkmıştır.
Abartmaya gerek yok!
Öldük, bittik edebiyatını...
İsrail bizi vurur, Amerika bizi vurur, yok efendim Suriye askeri Türk askerini durdurmaya geldi!
Yok NATO saldırır!
Gibi fitne fücurlara aldırış etmeyin!
Mehmetçik vazifesini yapıyor!
Barış isteyenler, korkudan istiyor...
Türk askeri, savaşı, barışı tesis için yapar!
Özetle bunlar...
Daha mürekkebim kurumadan, ABD geri vites...
Rusya süklüm püklüm!
Terör örgütleri tabana kuvvet!
Biraz diş gösterdik...
Şöyle bir hareketlendik...
Hatta ve hatta...
ABD, anlaşma olduğu için neredeyse zil takıp oynayacak!
Başkanı, twitter`dan sevinç çığlıkları attı!
Milyonları kurtardık diye...
Çünkü...
Türk askerinin nerelere kadar gidebileceğini...
Kestiriyor...
İnşallah, bundan sonra tek kurşun atmadan...
Hedefimize ulaşacağız!
Bir ve bütün olunca, böyle!
Fitne fücurculara aldırış etseydik...
Başka olurdu!
Başa döneyim...
Hatırlayın, biz tek kurşun atmadan 90 bin askeri donarak şehit vermiş bir vatanın çocuklarıyız!
Allahuekber, faciasını unutmayalım!
Ki...
Tek kurşun atmadan, askeri bir üstünlük elde etmek, her devletin harcı değil!
Muhtaç olduğumuz kudret, damarlarımızdaki asil kanda mevcut!
Bilmem anlatabildim mi?
