Abdulhamit ALBEZ


UNUTULURSA ŞAİR SEN DE UNUTULURSUN!


Şair diyor ki...
unutmak, sessizliğe yine kanmaktır...                                                                                                                      
unutmak, koparmaktır çiçekleri dalından
unutmak, ayırmaktır arıları balından                                                                                                                   

unutmak, bir ülkenin tozlu kaldırımlarında
taşlara boğdurmaktır yağız atlı yiğidi...

UNUTULURSA ŞAİR, SEN DE UNUTULURSUN!

 

Bugün 21 Ekim Dünya Gazeteciler Günü idi!

Yılda üç kez bizi hatırlamak...

(10 Ocak-Çalışan Gazeteciler Günü, 24 Temmuz-Basın Bayramı, 21 Ekim Dünya Gazeteciler Günü)

Her gün sizi hatırlamaktan zor!

İşte bu yüzden!

Ben biraz bencil olacağım!

Bugün beni unutanlara sitem edeceğim!

Onlar kendini biliyor!

Unutmayanlara da...

Şöyle diyeyim!

Adınızı tek tek not ettim!

Hepinize en deruni şükranlarımla birlikte...

Bir demet teşekkür sunarım!

Ve bir de...

Şairin dediği gibi...

Ülkem yıkıldı heyhat!
Ordugâhım da yandı.
Köleleri her akşam duman kıldı gözlerin,
BAŞIMA TÂC ETTİĞİM PADİŞAHIM DA YANDI.
İlk defa böylesine tutuştu gökkuşağı.
Renklerim siyah oldu ve siyahım da yandı.
SİZDEN BAŞKA NE VARSA YANDI!

 

Dipnot!

Bugün de böyle...

Haşmetli yazılar, yarın inşallah!