Evvela...
Hatırlatayım istedim!
Bir dost, 10 Ocak Gazeteciler Günü nedeniyle, baklava getirecekti!
Hem de bir tepsi!
Tabii bunu duyunca, ben de bir çok kişiye...
Duyurdum!
Bir tepsi baklava gelecek, artık herkese ikram ederiz!
Demiştim!
İşte bu yüzden...
Baklava sözü, yerine gelmeyince...
Bizim de sözler yere düştü!
O dosta hatırlatayım!
Kesinlikle bu yazıyı okuyacaktır, kendini bilir!
Bu arada...
Gün mün bahane...
Maksat, muhabbet olsun!
10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü nedeniyle...
Cumartesi gününden buya arayan soran...
Bizleri unutmayan ve dahi unutan...
Tüm okurlarımıza, dostlara teşekkürler!
Hassaten, kadirşinaslara...
Buradan selamlar, saygılar bir kez daha...
Sonsuz, teşekkürler!
Gelelim, esas-ı mahsusaya
Dikkat ettiniz mi?
Bilmiyorum!
Çerkezköy`ün en güzel mekanı, şarküteri oldu!
Şaka şaka...
Yöresel ürünler pazarı!
Oldu oldu da...
Bir gün ancak açık kalabildi!
Kapandı, kapatıldı!
Hafta sonu araya girdi...
Sokağa çıkma kısıtlamasıdır...
Şu dur, bu dur...
Diye düşündüm!
Ve bekledim!
Baktım, pazartesi de kapalı...
Ve...
Bugün göz ucuyla baktım, açık!
Sanırım...
Ruhsat sorunu...
Ya da pandemi tedbirleri kapsamında bir sorun vardı!
Açılır açılmaz, kapandı!
Niye kapandısını şimdilik bir kenara bırakalım!
Asıl önemli olan şu...
Başta belirttiğim gibi, Çerkezköy`ün en güzel mekanı!
Kafe yapılmışken, neden yöresel pazara dönüşsün?
Senin ki de sorumu?
Demeyin!
Esnaf, özellikle de kahve, kafe, resturantlar...
Malum, kapalı!
Çok zor günler geçiriyorlar...
Ve kimsenin ağzını bıçak açmıyor!
Gerginlik, hat safhada...
Şu an 8-10 bin lira elektrik faturası gelen esnaf, ödeyemez halde!
Sadece, karnını doyurmaya, günü kurtarmaya çalışıyor!
Bazı esnafta kapatıyor!
Satılan kahvehaneler var maalesef!
Hal böyle iken...
Esnaf kendince çözüm arıyor...
Başka işler yapmaya, geçimi sağlamaya çalışıyor!
Kimi, giysi satmaya...
Kimi, temizlik ürünleri...
Kimi de işte böyle...
Çerkez Kafe...
Sanırım...
Sanırım diyorum, çünkü...
İlgili, yetkili kimseyle konuşmadım!
Sadece gözlem benim ki...
İki aydır kapalı kalmanın ardından, çözüm olarak yöresel pazar açtılar...
Lakin...
Kafe ruhsatı ile yöresel pazar uyuşmadı...
Ya da pandemi nedeniyle kapatıldı!
Sonra bugün yine açıldı!
Devam edecek mi, etmeyecek mi bilmiyorum!
Soru şu...
Boş duran işyerleri...
Aylardır, en baştan farklı şekillerde değerlendirilemez miydi?
Boş, işsiz kalanlar...
Başka, işlerde kullanılamazlar mıydı?
Özellikle...
Lazım ve elzem olan sektörlerde...
İnsan yetersizliği nedeniyle, maliyetler hayli yüksek!
Özellikle gıda sektörü...
Sağlık hakeza...
Çeşitli bahanelerle, lojistik zincir bahaneleriyle...
Zam üstüne zam yaparken, atıl varlıklarımız, insanımız...
Niçin organize edilmiyor?
Müthiş bir organizasyonsuzluk var!
Mal gelmiyor, bulunmuyor...
Bahaneleri de olmazdı!
Hem de, boş kalan, işsiz insanların...
Gündelik ihtiyaçları karşılanmış olurdu!
Haksız mıyım?
