Abdulhamit ALBEZ


BÖYLESİ BİR YANGINI GÖRMEDİ NEMRUT BİLE?


Manavgat, Kayseri, Osmaniye, Mersin, Kilis, Marmaris, Bodrum, Didim, Milas, Antalya?

10 ayrı yer?

Art arda yandı?

Yandık!

Benim bilebildiklerim, bunlar?

Belki başka orman yangını da vardır!

 

Sanki bu güzelim ormanlar durmuş durmuş?

Hadi hep birlikte yanalım demişler!

Mümkün mü?

Değil!

Planlı, programlı ve dahi bilinçli?

Buraya dikkat!

Bilinçli diyorum...

Ki?

Kim yaptıysa?

Bu yangınlara?

Müdahalede de sıkıntı olacağını biliyor!

Yoksa?

Hadi şu ormanları yakalım, yakalım da!

Nasılsa söndürürler, niye yakalım!

Dememişler!

Bilmem anlatabildim mi?

 

Bugün içimden böyle geldi?

Çünkü?

Orman yangınlarını duyunca?

Direkt, aklıma şu dizeler geldi!

 

O esrarlı yangına bu can nasıl dayandı?
Sahile vurdu kalbim, su yandı, kum da yandı.
Bir mum gibi eriyip aktı uykusuzluğum,
Ölüme başkaldıran dertli uykum da yandı.

Ruhumla söndü alev, sonra ruhum da yandı.
Kül oldu bir yiğidin figanıyla her umut.
Bülbülün küllerine konan puhum da yandı.
Böylesi bir yangını görmedi Nemrut bile.
Kaktüsün gölgesinde nazlı âhım da yandı.

Şairin dedeği gibi...

Böylesi bir yangını görmedi Nemrut bile?