Bir dosta mesaj attım…
Dedim ki…
Yarın 10 Ocak Gazeteciler Günü…
Bana ne hediye aldın!
Cevap yazmış…
10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü, patronların günü değil!
Tabii…
Hediyeden, yırtmak için zekice fikir!
Üstelik…
10 Ocak’ın Çalışan Gazeteciler Günü olduğunu hatırlaması ise…
Herkesin işi değil yani…
Sadede geleyim…
Gazetecilik yapabilmek için…
Kendi adımıza gazete çıkarttık!
5 yıldır da yapıyoruz!
Daha önce…
15 sene çeşitli gazetelerde çalıştık!
Gazetecilik yapacak, gazete olsaydı…
Ne işimiz olurdu…
Bir zamanlar…
Resmi ihale ilanı paraları hayli dolgundu…
Patronlar, sanki devletin kendilerine lütfu gibi…
Aldı o paraları, arsaya, eve, mülkü yatırdı!
Zenginleşti…
İşe, muhabire, gazeteciye yatırım yapmadı!
Sonra…
Gazetecilik, dilenciliğe döndü!
Biz gazeteci yetiştik…
Gazetecilik yaparız!
Patronluk nere…
Biz nere!
Zenginleşseydik, patron olurduk!
Onlar gibi…
Bizim ki…
Bir aşk hikâyesi işte…
İçinizde, aşk yoksa bu mesleğe…
Yapamazsınız!
Zordur…
Hepsinden önemlisi…
Parası azdır!
Dostu da aynen parası gibidir!
Kaleminiz elinizden gitti mi?
Arayıp soranda olmaz!
İşsiz kalırsınız...
Adınız çıkar…
Her türlü, tehdit ve zorbalığa açıksınız…
Bütün bu şartlara rağmen…
Aldığımız, hayır dualarda olur!
İşte o da bize yetiyor…
Tüm gazeteci arkadaşlarımızın…
Bu özel günü kutlu olsun!
